‘Zonder hulp was ik allang dood geweest’
Tegenwoordig wonen mensen steeds langer zelfstandig thuis. Zelfstandig, met wat ondersteuning van Wilgaerden wijkverpleging. En in het geval van mevrouw Wanders, met extra hulp van haar gezin.

‘Ik woon hier prachtig,’ vertelt mevrouw Wanders, met haar zoon en dochter aan haar zij. Mevrouw Wanders is 100 jaar en woont nog zelfstandig in de Bosmanstaete (niet te verwarren met naastgelegen woonzorgcentrum de Bosman waar de mensen 24 uur zorg krijgen). ‘Maar zonder al die hulp was ik allang dood geweest. Mijn kinderen komen namelijk iedere dag langs en de zusters van Wilgaerden geven me 3 keer per dag ondersteuning’.

Stralende persoonlijkheid
Het mooie is dat haar familie grotendeels nog steeds in haar buurt woont. Een hecht gezin dat graag bij hun positief ingestelde moeder langs komt. Voor een praatje over de laatste nieuwtjes, het voorlezen van de krant, of een klusje in haar appartement. ’Ieder gezinslid heeft zo zijn eigen specialisme voor haar,’ vertelt dochter Gerda. Zelf leest ze altijd de krant met haar moeder en vertelt haar dagelijks allerlei nieuws dat haar moeder goed bij de tijd houdt. Want hoewel haar ogen en oren achteruit gaan, is mevrouw Wanders nog erg geïnteresseerd in wat er rondom haar gebeurt. ‘Ik loop zelf nog naar het tankstation om mijn sigaretten te kopen en stoetel zo mooi verder de dag door. De benen rekken is goed voor de bloedsomloop he?’ Maar dat is volgens mevrouw Wanders niet het enige waardoor je zo oud kunt worden. ‘Alles positief zien, dat is belangrijk he?’ En dat is duidelijk te zien. De twinkelende ogen en de brede lach houden mevrouw Wanders zichtbaar jong.

Oogje in het zeil
‘We komen graag bij moeder’, vertelt zoon Peter. ‘Ik breng haar iedere dag de krant en kunnen zo ook een oogje in het zeil houden. Als er iets specifieks is, dan bespreken we dat met de zusters van de wijkzorg.’ En ook andersom, want tijdens het oog druppelen door de verzorgende wordt er onderling even besproken hoe het gaat met mevrouw. Of ze vertelt over de historie van het dorp. Want ze woont al haar hele leven in Venhuizen, Vanwege haar huwelijk (1941) ging ze een paar jaar wonen in de plaats van haar echtgenoot, Zevenaar. Maar na de oorlog besloten ze naar Venhuizen te gaan. Gelukkig maar, want het is duidelijk dat hier haar roots liggen. Met een bekende schrijfster als moeder (mevr.Visser-Roosendaal) is literatuur haar met de paplepel ingegoten en is haar interesse voor de historie van het dorp haar niet vreemd. Iets wat ertoe heeft gebracht dat ze een belangrijke bron is voor historische genootschappen.

Wat mevrouw Wanders betreft kan ze zo nog heel lang blijven wonen hier. En hopelijk ziet ze dan ook nog haar eerste achter-achterkleinkind die tijdens de Corona periode in Canada is geboren. Vijf generaties positiviteit. Een mooi voorland!

Ook zelfstandig blijven wonen met onze hulp? Bel met onze consulent via 0229 28 77 30. Onze wijkverpleegkundigen, verzorgenden en huishoudelijke ondersteuners staan voor u klaar door heel West-Friesland.